არეული სიტუაცია არ იგრძნობა, ასე რომ ვინმეს თუ დაჩაგვრის და ნოუთის დაკარგვის ეშინია, პრაქტიკულად შეუძლია 98%-ით თქვას მას არავინ ხელს არ ახლებს. არა ამით არ მინდა ვთქვა რომ გაუგებარი სახის პერსონაჟები ირგვლივ არ დადიან, მაგრამ ნოუთბუქის მაგივრად ყველა გოგონებს დასზევენ. აი თუ ნოუთიანი გოგონა ხარ, მაშინ კავალერი გარანტირებულად გამოგიჩნდება :-).

მაგალითად  აფსოლუტურად ცარიელია ფანტანის ირგვლივ სკამები, დაკავებულია მხოლოდ ორი, ერთზე მე ვზივარ და ამ სტატიას ვწერ, მეორეზე კი 3 გოგონაა მოკალათებული. ამ დროს ახალგაზრდა ბიჭუნა ჩნდება და გოგოებს ეკითხება თავისუფალია თუ არა მათ სკამზე დარჩენილი 5 სანტიმეტრი იმისათვის რომ თვითონ დაჯდეს :-), რეაქცია წინასწარ ყველამ ვიცით, გოგონები დგებიან, და მეორე სკამზე გადადიან, 5 სანტიმეტრის მეძებარი კი ყურებჩამოყრილი დგას და სკვერის მეორე მხარეს ხითხითით გადამსკდარ მეგობრებს მისჩერებია.

სხვათაშორის გოგონებიდან ბევრი ვერ ხვდება რატომ არის ამ სკვერში ნოუთბუქიანი ახალგაზრდების დიდი კონცენტრაცია. ვერ გაიგებ რატომ ბალახობენ ეს ხალხი ნოუთბუქებით სკვერში. სამაგიეროდ აუცილებლად თვლიან რომ თვითონუნდა მოირგონ მწყემსის როლი და მდელოზე საძოვრად გამოსულ IT მომხმარებლების ყურადღება რამენაირად უნდა მიიპყრონ. ხან გვერდზე ჩამოჯდებიან, ხან განათებული თვალებით შემოგციცინებენ, შენ ხომ ღმერთი ხარ, ხელში სუპერ მოწყობილობა გაქვს და ზედ რაღაც შემლოცავ მოქმედებებს ჩალიჩობ. თუმცა არ გაგძნობინებენ რომ სუპერ საინტერესო ხარ, გვერდზე დაჯდომა და ზურგის მოქცევა ტრადიციული საქციელია რაც ჩუმად მეტყველებს: ”აგერ მოვედი და შანს გაძლევ, დანარჩენი შენ იცი ხმა მაინც ამოიღეო” :-). მოკლედ შეიძლება ითქვას ყოველმხრივ სიტუაცია დადებით ემოციებს იწვევს. საინტერესოა მომავალში როდესაც მომხმარებლების რაოდენობა ასეთ ადგილებში უფრო გაიზრდება მერე რა მოხდება, ჯერჯერობით კი ლამაზი თვალების ბრდღვიალით შეიძლება დატკბობა, თუ ნოუთბუქი და ინტერნეტი შენთვის პირველხარისხოვანი არ არის, შეგიძლია შემდეგი ნაბიჯიც გადადგა, მაინც ამ მოქმედებას ელიან შენგან.